Przejdź do zawartości

Przewodność cieplna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Przewodność cieplna (właściwa), przewodnictwo cieplne (właściwe), współczynnik przewodzenia ciepła, współczynnik przewodności cieplnej, współczynnik przewodnictwa cieplnego (symbol: lub k) – właściwość fizyczna ciała opisująca zdolność substancji do przekazywania energii wewnętrznej przez przewodzenie ciepła. W tych samych warunkach więcej ciepła przepłynie przez substancję o większej przewodności cieplnej.

Definicja współczynnik przewodności cieplnej

[edytuj | edytuj kod]

Dla ustalonego przepływu ciepła przez ciało w kształcie prostopadłościanu, które nie gromadzi ani nie wydziela ciepła, przewodzącego ciepło między przeciwległymi ściankami, ilość przekazanej energii cieplnej jest proporcjonalna do powierzchni przekroju poprzecznego przegrody różnicy temperatur w kierunku przewodzenia ciepła, czasu przepływu ciepła oraz jest odwrotnie proporcjonalna do grubości przegrody czyli

gdzie: – współczynnik przewodności cieplnej.

Z powyższego wynika wzór:

Jednostką współczynnika przewodzenia ciepła w układzie SI jest

Współczynnik ten zależy od substancji, w której ciepło przepływa.

Wyżej wymienione wzory są prawdziwe dla wymiany ciepła odbywającej się tylko przez jednorodną przegrodę cieplną oraz w warunkach takich, że nie występuje ani promieniowanie cieplne, ani konwekcja (te ostatnie dwa zjawiska nie są proporcjonalne do różnicy temperatur, ale zależą od innych fizycznych parametrów ciał).

W technice, szczególnie w budownictwie, model ten przyjmuje się dla przegród cieplnych w budowlach, w których oprócz przewodnictwa zachodzi na ich granicy konwekcja i promieniowanie.

Strumień ciepła

[edytuj | edytuj kod]

Strumień ciepła, czyli iloraz ilości ciepła do czasu trwania jego przepływu, określony dla powyższych warunków, wyrażony jest przez równania różniczkowe:

gdzie: gradient temperatury, czyli wektor, wskazujący na kierunek najszybszego spadku temperatury w danym punkcie:

W ośrodkach anizotropowych przewodzenie ciepła zależy od kierunku jego przepływu i może mieć inny kierunek niż gradient temperatury. Zależności takie dla stanu ustalonego można wyrazić przyjmując, że współczynnik przewodzenia ciepła jest tensorem drugiego rzędu[1].

Właściwości

[edytuj | edytuj kod]

Współczynnik przewodzenia ciepła nie jest wielkością stałą, zależy od takich czynników jak m.in.: struktura ciała, ciśnienie, temperatura, gęstość, czy też wilgotność. Przy czym przy przeprowadzaniu obliczeń z zakresu wymiany ciepła najistotniejsza jest znajomość zależności współczynnika od temperatury.

W ciałach stałych przewodzenie ciepła zachodzi poprzez ruch swobodnych elektronów (głównie dla metali) oraz drgania atomów w sieci krystalicznej (dla dielektryków). Największymi wartościami współczynnika przewodzenia ciepła charakteryzują się metale, które są najlepszymi przewodnikami elektryczności. Dla dielektryków wartość waha się w granicach od 0,02 do 3,0 W/(m·K). Dlatego też materiały te stosowane są jako izolacje cieplne.

Stosunkowe niskie wartości współczynnika posiadają gazy oraz ciecze, gdzie mechanizm przewodzenia ciepła opiera się na zderzeniach cząstek oraz dyfuzji. Z tego względu materiały stosowane do izolacji często posiadają pory wypełnione powietrzem lub innym gazem.

Przeprowadzając obliczenia inżynierskie, przyjmuje się uśrednione wartości współczynnika przewodzenia ciepła podawane w tablicach[2].

Przykładowe wartości[3]
Materiał Przewodność cieplna
W/(m·K)
grafen 4840–5300
diament 900–2320
srebro 429[4]
miedź 370–400[5][6][7]
złoto 317
stopy aluminium 200
mosiądz 110[8]
nikiel 90,7
stal 58
żelbet 1,7
gleba 1,5
cegła 0,8
woda 0,6[9]
gips 0,51
drewno 0,2
śnieg (suchy) 0,05–0,25
słoma 0,05–0,08
perlit ekspandowany 0,040–0,047
wełna szklana 0,030–0,042
wełna mineralna 0,035–0,045
celuloza 0,039[10]
styropian 0,036
polistyren ekstrudowany 0,035
pianka poliuretanowa bez osłony 0,035
pianka poliuretanowa w szczelnej osłonie 0,025
powietrze (nieruchome) 0,025
aerożel 0,017[11]

Uwaga: Podane współczynniki przewodności cieplnej obowiązują dla temperatury 20 °C i wilgotności względnej 50%.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Encyklopedia fizyki, praca zbiorowa, PWN, 1973, t. 3, s. 53.
  2. Edward Kotowski, Przepływ ciepła, Gliwice: Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, 2006.
  3. Obliczanie współczynnika przenikania ciepła przegrody budowlanej. [dostęp 2010-10-24].
  4. Silver – online catalogue source, sources, small quantity and quantities from Goodfellow. [dostęp 2011-03-22]. (ang.).
  5. Laboratorium materiałów konstrukcyjnych i Ekspoatacyjnych – P.Wr. – WME Wyznaczanie współczynnika przewodzenia ciepła. [dostęp 2011-03-22].
  6. O metalach – miedź. [dostęp 2011-03-22].
  7. WebElements Periodic Table of the Elements | Copper | physical properties. [dostęp 2011-03-22]. (ang.).
  8. Tablice fizyczno-astronomiczne Adamantan.
  9. Thermal Conductivity Measurement. [dostęp 2011-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-11)]. (ang.).
  10. Specyfikacja techniczna. [dostęp 2012-05-07].
  11. Silica Aerogels. [dostęp 2011-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-05)]. (ang.).